55 Jahre Kultur, Integration und Sprachenvielfalt
Internationaler Kunstfestival-Wettbewerb „Malerei ohne Grenzen“
Liebe Kulturliebhaber,
der Armenische Kulturverein in Hessen (AKV) ruft am 09. Dezember 2023 einen Kunstwettbewerb anlässlich des 55. Jahrestages der Gründung des Armenischen KulturVereins in Hessen e.V. (gegründet 1968) sowie des 95. Geburtstages des berühmten armenischen Malers Minas Avetisyan (1928-1975) aus. Der Wettbewerb ist an Kinder (6-12 J.) und Jugendliche (13-18 J.) gerichtet. Beim Festival-Wettbewerb werden Preise in drei Kategorien für jede teilnehmende Altersgruppe vergeben, wobei alle Teilnehmer, die die zweite und dritte Runde bestanden haben, Zertifikate für die Teilnahme am Festival-Wettbewerb erhalten.
Wer kann teilnehmen?
- Keine Teilnahmegebühr
- Teilnehmen können Kinder und Jugendliche von 6-18 Jahren
- Es gibt zwei Gruppen
- 6-12 Jahre
- 13-18 Jahre
Wettbewerbsaufgabe
- Jeder Teilnehmer hat 1 Bild zu malen, und zwar eine Handlung, Episode oder Figur aus einem Märchen. Die zur Auswahl stehenden Märchen befinden sich hier.
- Die Teilnehmergruppe 13-18 Jahre soll außerdem einen Text einreichen, maximal eine DIN A4-Seite. Der Text soll folgendes beinhalten:
- Was hebt dieses Märchen von den anderen ab?
- Warum habe ich diese Märchenhandlung oder -figur für das Malen ausgewählt?
- Was habe ich aus diesem bzw. den Märchen gelernt?
Fristen
- Bild bis einschließlich Donnerstag, 23.11.2023 einreichen
- Teilnehmerinformationen:
- Nachname, Vorname
- Alter
- Adresse
- Anmeldung per Email (info@armenier-frankfurt.de), Instagram (armenischer_kulturverein_ffm), Facebook (https://www.facebook.com/AKViH)
Finale und Preisverleihung
- Datum: Samstag, 09.12.2023 von 13 bis 18 Uhr.
- Adresse:
Evangelische Emmausgemeinde, Alt-Eschersheim 22, 60433 Frankfurt am Main
Zu gewinnende Preise
- Tageskarten für den Europapark
- Familienkarten für Frankfurter Museen
- Malutensilien
- Acryl- und Ölfarben
- Malselbstlernbücher
- weitere tolle Preise
- Alle Finalteilnehmer erhalten zusätzlich ein Süßigkeitenpaket.
Bedingungen für eingereichte Bilder
- Bilder auf Din-A4-Papier
- Genutzt werden können Buntstifte, Aquarell, Gouache, Tusche, Acryl, Papier, Karton, Leinwand.
- Bitte Nachname, Alter und Stadt des Teilnehmers oder der Teilnehmerin in gedruckten Buchstaben auf ein weißes Papier schreiben und es in die obere rechte Ecke der Rückseite des Bildes kleben.
- Die Arbeit muss von den Teilnehmenden selbst gezeichnet werden. Im Falle des Abpausens der Zeichnungen wird der Teilnehmer disqualifiziert.
Bilder postalisch oder persönlich einreichen
- Postalisch an
- Armenischer KulturVerein in Hessen e.V., Postfach 100129, 60001 Frankfurt
oder - Persönlich abgeben im Vereinstreff des Armenischen KulturVereins in Hessen e.V.
- Vereinstreff: Hamburger Allee 52a, 60486 Frankfurt
- Vereinstreff samstags von 15-18 Uhr geöffnet, Ausnahme: hessische Herbstferien
Wettbewerbsphasen
- Einreichen der Bilder bis Freitag, 23.11.2023
- Jurymitglieder wählen die 36 besten Arbeiten der Teilnehmer*innen aus.
- Finale am 09.12.2023 von 13:00 bis 18:00 Uhr.
- Die 36 von der Jury vorselektierten Bilder werden im Saal ohne Künstlernamen ausgestellt.
- Publikum stimmt ab über die 3 besten Arbeiten pro Altersgruppe. Künstler nehmen nicht an der Abstimmung teil.
- Alle 6 Final-Teilnehmer erhalten von der Jury die Aufgabe, ein Bild zu einem neuen Thema zu malen.
- Für das neue Bild haben die Teilnehmer 90 min Zeit.
- Es ist erlaubt, Skizzen auf separaten Papieren anzufertigen.
- Im Finale werden Malutensilien bereitgestellt.
- Die Siegerarbeiten werden von den Jurymitgliedern ausgewählt und die Gewinner des 1., 2. und 3. Preises in jeder Altersgruppe bekannt gegeben. Die übrigen Teilnehmer erhalten Urkunden für die Teilnahme am Festival.
Sponsor
Bei Fragen schreiben Sie uns eine E-Mail an: info@armenier-frankfurt.de.
Wir wünschen Ihnen eine schöne Vorbereitungszeit und freuen uns auf Ihre zahlreichen Anmeldungen.
Mit freundlichen Grüßen
Vorstand des Armenischen KulturVereins in Hessen e.V.
Grußwort des neu gewählten Vorstands
Trauer um Ali Ertem
Der Mitbegründer und Vorsitzende des Vereins der Völkermordgegner (Soykırım Karşıtlaı Derneği), ALI ERTEM, einer der unermüdlichen Kämpfer für die Anerkennung des Völkermordes
an den Armeniern, Assyrern, Aramäern und Griechen im Osmanischen Reich und Mitbegründer ist Anfang Dezember überraschend verstorben.
Er war einer der wenigen türkischstämmigen Mitbürger in Deutschland, welcher sich offen für die Aufarbeitung und Anerkennung des Völkermordes an den Armeniern eingesetzt hat.
Nach dem Tod unseres Freundes Doğan Akhanlı vor einigen Wochen ist dies der zweite große Verlust.
1950 im Dorf geboren, schloss sich Ali Ertem bereits in jungen Jahren dem Kampf für Freiheit und soziale Gerechtigkeit an.
Auf Druck des türkischen Staates kam er 1964 nach Deutschland.
Ertem hat mit seinen Freunden am 26. September 1998 in Frankfurt den Verein der Völkermordgegner gegründet.
Auf dem Foto kniet Ali mit seiner Frau respektvoll vor dem griechischen Völkermord-Denkmal in Thessaloniki, Griechenland.
Wir bedanken uns für sein jahrelanges Engagement, bedauern seinen Verlust zutiefst und sprechen seinen Angehörigen, Verwandten und Freunden unser Beileid aus.
Ruhe in Frieden.
—-
Vorstand des Armenischen KulturVereins in Hessen e.V.
Trauer um Doğan Akhanlı
Der bekannte Schriftsteller und Menschenrechtler Doğan Akhanlı ist in der Nacht zum heutigen Sonntag nach kurzer, schwerer Krankheit von uns gegangen.
Doğan Akhanlı hat sich über viele Jahre unermüdlich für Menschenrechte, Völkerverständigung und insbesondere die Aufarbeitung des Genozids an den Armeniern eingesetzt.
Er war damit einer der wenigen türkischstämmigen Mitbürger, welcher sich offen für die Aufarbeitung und Anerkennung des Völkermordes an den Armeniern eingesetzt hat.
Der angesehene Schriftsteller und Intellektuelle wurde für sein Engagement u. a. mit dem Europäischen Toleranzpreis für Demokratie und Menschenrechte ausgezeichnet.
Bundesweit bekannt wurde Akhanlı im Jahr 2010, als er wegen fadenscheiniger Vorwürfe bei der Einreise in die Türkei festgenommen und inhaftiert wurde.
Wir bedanken uns für sein jahrelanges Engagement, bedauern seinen Verlust zutiefst und sprechen seinen Angehörigen, Verwandten und Freunden unser Beileid aus.
Ruhe in Frieden.
—-
Vorstand des Armenischen KulturVereins in Hessen e.V.
Der legale Selbstbestimmungsprozess in Arzach (Berg-Karabach)
Absage des Literaturabends am 16.10.2020
Aus technisch-organisatorischen Gründen muss unser Literaturabend am 16.10. leider abgesagt werden.
Demonstration am 10.10.20 in Frankfurt findet nicht statt!
Wichtig: Aufruf zur Unterstützung von Arzach (Berg-Karabach)
Liebe Landsleute und Freunde der Armenischen Nation,
anbei das Schreiben von dem Botschafter Armeniens in Deutschland mit dem Aufruf der Durchführung finanzieller Spenden auf die angegebenen Konten:
********************
Սիրելի՛ հայրենակիցներ,
արդեն մի քանի օր է Ադրբեջանը, Թուրքիայի անվերապահ քաղաքական և ռազմական աջակցությամբ, լայնամասշտաբ ռազմական գործողություններ է իրականացնում Արցախի հետ շփման գծի ողջ երկայնքով՝ թիրախավորելով այդ թվում նաև քաղաքացիական բնակչությանը: Արցախի պաշտպանության բանակի ստորաբաժանումները պատշաճ հակահարված են հասցնում հակառակորդին:
Ստեղծված իրավիճակի կապակցությամբ ստանում ենք աջակցություն հայտնող բազմաթիվ զանգեր և հաղորդագրություններ, որոնց համար հայտնում ենք մեր խորին շնորհակալությունը:
Միևնույն ժամանակ, հաշվի առնելով, որ համացանցում ներկայումս պտտվում են բազմաթիվ կեղծ հաշվեհամարներ՝ մեր բոլոր հայրենակիցներին խնդրում եմ զգոն լինել և ցանկության դեպքում փոխանցումներն իրականացնել բացառապես ներքոնշյալ հաշվեհամարներին՝
1) Գերմանահայոց Առաջնորդարան
Diözese der Armenischen Kirche in Deutschland
Sparkasse KölnBonn
IBAN: DE56 3705 0198 0002 4024 85
BIC (SWIFT code): COLSDE33
Verwendungszweck: September-Arzach։
2) Հայաստան համահայկական հիմնադրամի Գերմանիայի մասնաճյուղ
Armenien-Fonds Hayastan-Fonds e.V.
IBAN DE96 1007 0848 0483 3810 00
BIC (SWIFT) DEUT DE DB 110
Deutsche Bank PGK Berlin
Verwendungszweck: Zusammen für Arzach (evtl. auch Ihre Adresse, wenn Sie zum ersten Mal an Armenien-Fonds spenden)
3) Զինծառայողների ապահովագրության հիմնադրամ
https://www.1000plus.am/hy/
Դեսպանությունը շարունակում է աշխատել արտակարգ ռեժիմով՝ մշտական կապի մեջ գտնվելով ԳԴՀ պատկան մարմինների, ինչպես նաև գերմանահայ համայնքային կառույցների ներկայացուցիչների հետ:
Ստեղծված բարդ իրավիճակում խնդրում եմ բոլորիդ լինել առավելագույնս հավասարակշռված և զգոն, ցուցաբերել քաղաքացիական բարձր պատասխանատվություն, չտրվել սադրանքների:
Աշոտ Սմբատյան
Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությունում
Հայաստանի Հանրապետության
արտակարգ և լիազոր դեսպան
********************
Mit freundlichen Grüßen
Vorstand des Armenischen KulturVereins in Hessen e.V.
Մշակոյթը հզօր զէնք է. յաղթանակած հայուհի Մարիաննա Գեւորգեանի բացառիկ երեւոյթը
Աշխարհը թնդաց «World Folk Vision 2020» համաշխարհային հռչակաւոր մրցոյթ–փառատօնում հայ քանոնահարուհի Մարիաննա Գեւորգեանի յաղթանակով: Եւ հայոց եռագոյնը նորից ծածանուեց: Որպէս հայ մ արդ՝ փառաւորւում եւ ցնծում է հոգիդ, երբ Հայաստանի հող ու ջրով զօրացած հայը յաղթանակում եւ արժանանում է Գրան Պրիի: Հայերս ունենք բազմաթիւ տաղանդաւոր երաժիշտներ, որոնք, սակայն, ապրում եւ արարում են այլ երկրներում: Այս առումով Մարիաննա Գեւորգեանի յաղթանակը կրկնակի է նշանաւորւում: Ուզում ես ճանաչել մէնամարտիկ հայուհուն եւ հասկանալ նրան յաղթանակ բերած երաժշտական ճանապարհի ընթացքը:
Մարիաննան ծնուել է 1986թ. Երեւանում, հայկական ընտանիքում: Ծնողները, արուեստագէտ չլինելով, արուեստի հետ առանձնայատուկ կապ չունենալով, այնպէս են արել, որ իրենց երեխաները արուեստին կից լինեն: Սովորաբար այնպէս է լինում, որ երաժիշտները ծնւում են երաժիշտների ընտանիքում եւ իրենց առաջին քայլերն անելիս ստանում են ընտանիքի արդէն իսկ աւագ երաժիշտների աջակցութիւնը: Մարիաննայի դէպքում այլ է. նա է ընտանիքի միակ երաժիշտը: առումով յատկանշական է, որ Մարիաննան ինքն է իր երաժշտական ուղին հարթեցնողը, բազմաթիւ խոչընդոտների հետ առճակատուողը եղել:
Երեխայի յաջողակութեան գրաւականն ու նախապայմանն, ըստ Մարիաննայի, լիարժէք մանկութիւնն է: Երեխան պէտք է խաղեր խաղայ, դրսում լինի, բնական միջավայրում յաղորդակցուի եւ շփուի իր հասակակիցների հետ: Մինչդեռ այսօր հակառակ պատկերին ենք ականատես լինում, երբ երեխաներն աւելի պարփակուած են, եւ տարատեսակ տնային ինտերնետային խաղերը, կարծես զրկում են նրանց իրենց մանկութիւնից: Այնինչ մանկութիւնը կարեւորւում է մինչեւիսկ հասուն տարիքում, երբ հոգով մանուկ լինելու անհրաժեշտութիւն է լինում:
Մարիանան կարեւորում է նաեւ ընթերցանութիւնը՝ մանուկ ժամանակներից սկսած. «Ծնողներիս շնորհիւ մենք մեծ գրադարան ենք ունեցել եւ շատ ենք կարդացել դեռ մանկուց: Շատ կարեւոր է, որպէսզի երաժիշտը կիրթ լինի: Երաժշտութեան ճամփան ընտրելով էլ երբեւէ չի պատահել, որ բացակայեմ որեւէ դասից՝ քիմիա, ֆիզիկա, հանրահաշիւ… Մարդ պէտք է բոլոր առարկաներից գաղափար ունենայ: Ես այդպէս եմ դաստիարակուել: Ծնողներս շատ հետեւողական են եղել, ինչի համար իսկապէս շատ շնորհակալ եմ իրենց»: Մարիաննան երախտագիտութեամբ է յիշում, թէ ինչպէս ծնողները անձնուրաց կերպով ջանք ու եռանդ չէին խնայում, որ երեխաների կեանքը արուեստով լցնեն, որ իրենք ոչ մի բանից հետ չմնան, լինի դա ցուցահանդէս, թէ համերգ: Չէ՞ որ ութսունականների վերջին, իննսունականների սկզբին աւելի դժուար էր ապահովել արուեստով լի կեանք, քանի որ պատերազմական իրավիճակ էր եւ օրուայ հացի խնդիր կար, իսկ այսօրուայ հնարաւորութիւնները մեծամասամբ առկայ էլ չէին:
Դեռ դպրոցական տարիքից Մարիաննան հաճախել է երաժշտական դպրոց, պարի, երգեցողութեան խմբակների: «Եւ ժամանակի ընթացքում հասկացայ, որ երաժշտութիւնն է իմը, նրա միջոցով կարող եմ արտայայտել իմ ներքին աշխարհը: Շատ կարեւոր է, որ իւրաքանչիւր մարդ ճիշտ ժամանակին գիտակցի, որն է իրենը»: Վերին նախախնամութեամբ միշտ ճիշտ ուղու վրայ լինելով՝ Մարիաննան դպրոցն աւարտելուց յետոյ ընդունւում է կոնսերուատորիայ եւ ուսանում Երեւանի Կոմիտասի անուան պետական երաժշտանոցում: Դեռ դպրոցական տարիներից համերգային գործունեութիւն է ծաւալել մանկական ֆիլհարմոնիայում, աշխատել եւ սովորել մեծ արուեստագետների կողքին, ինչպիսիք են Ռուբեն Նիկողոսեանը, Հրաչեայ Մուրադեանը, ինչը մեծագոյն պատիւ եւ հպարտութիւն է Մարիաննայի համար: Վաղ տարիքից համերգային գործունեութեամբ զբաղուելը, անշուշտ, իր դրական հետքն է թողել նրա՝ որպէս պրոֆեսիոնալ երաժիշտ ձեւաւորուելու գործընթացում: Այժմ Մարիաննան վստահ է, որ բեմը պէտք է լինի պրոֆեսիոնալների տեղ: «Որպէս հասուն եւ աւարտած երաժիշտ ասելիքը թերեւս այլ է լինում, քան որպէս մանուկ երաժիշտ, երբ ամէն բան աւելի շատ խաղ է թւում»,- ընդգծում է նա:
Զրուցակիցս կարեւորում է, որ իւրաքանչիւր տարիքում էլ մարդուն ճիշտ երաժշտութիւն ներկայացուի, որպէսզի հնարաւոր լինի երաժշտութիւնը ճիշտ ընկալել եւ հասկանալ: Ամէն դէպքում ամէն տարիքում երաժշտական ընկալումն իր առանձնայատկութիւններն ունի: Հասուն տարիքում երաժշտութիւնն այլ կերպ է ընկալւում, ասելիքն աւելի ճիշտ է լինում: Երաժշտութիւնը մեծ ուժ ունի: Երաժիշտը պէտք է կարողանայ իր՝ նաեւ երաժշտութեամբ պայմանաւորուած հոգեվիճակը փոխանցել ունկնդիրներին: Դրա համար անհրաժեշտ է, որ երաժիշտը պրոֆեսիոնալ լինի: Այդ դէպքում նա կարող է յուզել իր հանդիսատեսին, երաժշտութեան միջոցով սէր արթնացնել դէպի իր երաժշտական գործիքը:
Մարիաննան հաճախ է համերգներով շրջայց կատարում Հայաստանի (Արցախը ներառեալ) համայնքներում: Նրա համար Հայաստանը միայն Երեւանը չէ: Նրա ե՛ւ սիրտը, ե՛ւ երաժշտութիւնը, հաւասարապէս պատկանում են հայրենիքի բոլոր գիղերին եւ քաղաքներին: Հենց շրջաններում է նա նկատել, թէ որքան սէր եւ ջերմութիւն է կարողացել փոխանցել իր հանդիսատեսներին, մարդկանց, որոնք մաքրամաքուր երաժշտութեան մշակոյթը գնահատել եւ դրանով ապրել գիտեն:
Մարիաննան շատ է կարեւորում ցանկացած համերգի ժամանակ ներկայանալի տեսք ունենալը: Անգամ եթէ համերգը մի հեռաւոր գիւղում է, որտեղ նոյնիսկ բեմ եւ բարեկարգ դահլիճ չկայ, նա ներկայանում է նոյնպիսի երաժշտական հանդերձանքով ինչպէս մայրաքաղաքի լաւագոյն բեմում կը լինէր: Չէ՞ որ գուցէ գտնուէն մարդիկ ովքեր առաջին անգամ են լսում իր կատարմամբ քանոնի հնչիւնները, եւ կարեւոր է, որ երաժիշտն ու երաժշտութիւնը, միմեանց միաձուլուած, հեքիաթային մթնոլորտ ստեղծեն հանդիսատեսի ունկերում եւ սրտերում: Թէ որքան սրտեր է գերել Մարիաննան իր երաժշտութեամբ, խորունկ ժպիտով է յիշում:
Քանոնի մասին խօսելիս Մարիաննան զուարթութիւն է ճառագում եւ ուրախութեամբ բացականչում. «Քանոնն ի՛մն է: Քանոնը ձեռքիս բեմում նոյնն է, թէ՝ ես ինձ հետ»: Երբ արուեստագէտն այսչափ նոյնանում է իր նուագարանի հետ, երաժշտութիւնն էլ կարող է միայն սէր ու ջերմութիւն տարածել: Քանոնի ելեւէջները Մարիաննայի աղոթքի ձայնն են:
World Folk Vision-ը Մարիաննայի առաջին յաղթանակած մրցոյթը չէր: Տաս տարի առաջ եւս մասնակցել է միջազգային մրցոյթի եւ, որոշակի անարդարութիւններ յաղթահարելով, այնուամէնայնիւ, առաջին կարգի դիպլոմի արժանացել: Այո՛, արուեստագետի կեանքը ոչ միշտ է հարթ ընթացք ունենում: Տարիների անքուն գիշերների ջանքը մարդկային նախանձը կարող է մի քանի վայրկեանում ջուրը գցել: Մինչդեռ իսկական արուեստագետը պէտք է լինի պարզ ու բարի: Այն, ինչ արուեստագետը կրում է իր սրտում եւ հոգու խորքում, փոխանցւում է իր երաժշտութեանը:
Փառատօներին[1] Մարիաննայի մասնակցութիւնը եղել է ոչ պետական, այլ իր իսկ նախաձեռնութեամբ: Քանոնահարուհին սիրով եւ մեծ պատասխանատւութեամբ է ներկայացնում հայոց եռագոյնը, հայոց մաքրամաքուր երաժշտութիւնը:
Յիշարժան է նաեւ Մարիաննայի նախաձեռնութեամբ իրականացուած առցանց երաժշտական նախագիծը, որի շրջանակներում այլ ազգի երաժիշտները նուագել են միայն հայկական երաժշտութիւն՝ Կոմիտաս, Սայաթ-Նովա եւ այլն: Մարիաննան կարողացել է «ստիպել» իր այլազգի գործընկերներին նուագել միայն հայկական, մի բան, որն այնքան էլ հեշտ չէ, յատկապէս եթէ հաշուի առնենք, որ ամէն ազգ ցանկանում է նախեւառաջ մատուցել իր ազգայինը: Հայկական երաժշտութիւնը, իհարկէ, գերեց յայտնի երաժիշտներին, շատերն այժմ ցանկանում են այցելել Հայաստան եւ սպասում են համաճարակի անցնելուն: Հենց այս նախագծի շրջանակներում էլ առաջարկ է ստացել՝ մասնակցելու World Folk Vision փառատօնին, որին ներկայացուել է Մարիաննայի ողջ ստեղծագործական կեանքը: Նախնական փուլը տեւել է մէկ ամիս: Յաղթանակը որոշուել է 50/50 ժիւրիի եւ ունկնդիրների կողմից: Մրցոյթի ամէնայիշարժան պահն էր. «Երբ արդէն անցել էի կիսաեզրափակիչ եւ մնում էր վերջին պահը, ինձ զանգահարեցին մեր Քառօրեայի հերոսներից եւ ասացին՝ մենք քեզ հետ ենք: Այդ օրը ես հասկացայ, որ մենք յաղթել ենք: Թէ ով կը լինի օրուայ իշխանութիւնը, կը կանգնի քո թիկունքին, թէ ոչ, դա այլ է: Բայց երբ քեզ աջակից է քո երկրի հերոսը, դա ամէնամեծ ուժն է արուեստագետի համար»: Ես իսկապէս, աւելի մեծ երջանկութիւն չկայ, քան զգալ քո թիկունքում ազգիդ ամուր բազուկը:
Ընտանիքում ստանալով հայեցի դաստիարակութիւն՝ Մարիաննան սովորել է որպէս հայուհի բարձր պահել հայի պատիւն ամէնուր, նաեւ միջազգային հարթակներում: Հայ լինելը եւ հայրենասիրութիւնը գործով են ապացուցում: Այս փառատօն-մրցոյթում խիզախ հայուհու շնորհիւ ազգային նուագարան քանոնը բարձրացուեց առաջին հորիզոնական: Թէեւ գործիքը նուագում են նաեւ արեւելեան ժողովուրդներից, բայց ոչ ոք չէր ներկայացրել քանոնը: Ինչեւէ, այս առիթը հիանալի հնարաւորութիւն կը լինէր՝ քանոնը որպէս հայկական ազգային երաժշտական գործիք գրանցել ՅՈՒՆԵՍԿՈ-ում: Արդեոք մշակոյթի նախարարութիւնը կը զբաղուի դրանով: Պատկան մարմինները դեռ լռում են, անգամ յաղթանակին պաշտոնապէս չեն անդրադարձել:
Հայուհին ունի իր անձնական եւ անանձնական երազանքները: Ինչպէս իրաքանչիւր հայուհի, նրա բաղձանքն է ունենալ իր ընտանիքը, հայկակա՛ն ընտանիքը, լսել մանկան ճիչն իր օջախում: Իսկ եթէ հնարաւորութիւն ունենար ամբողջ աշխարհի հայութեան համար որեւէ բան անելու, շատ կը ցանկանար նպաստել մի գործընթացի, որի արդիւնքում ամբողջ Արեւմտեան Հայաստանը եւս հային կը վերադարձնէր եւ ամբողջ աշխարհով մէկ սփռուած մեր հայրենակիցներին վերստին կը մէկտեղէր Հայկական Լեռնաշխարհում: Միասնականութի՛ւն: Ահա՛ օրուայ հրամայականը, յանուն որի Մարիաննայի երաժշտութիւնը, որպէս պատգամախօս, սիրով ու բարութեամբ է լցնում ունկնդիրների սիրտն ու հոգին: Յայտնի առածն ասում է՝ նմանը նմանին կը գտնի: Եւ այսպէս, բարի հոգիները գտնում են իրար եւ մէկտեղւում Մարիաննայի երաժշտութեան շուրջ:
Երաժշտութիւնը նոյնպէս զենք է եւ նրանով կարելի է յաղթել հակառակորդին: Վկայ միջազգային մրցոյթներում ծածանուող հայոց եռագոյնը: Յաղթել հնարաւոր է ընդ որում առանց ատելութեան դրսեւորման հակառակորդ ազգերի ներկայացուցիչների հանդէպ: «Երաժշտութիւնը թշնամանք չի հանդուրժում»,- լրջօրէն նշում է քանոնահարուհին: Մարիաննան հայոց մշակոյթի կրողն է: Եւ իր ներսում արարող մշակոյթն է, որ գերում եւ խոնարհեցնում է ամբողջ աշխարհը:
Յ.Գ. Վայելենք մեզ յաղթանակ պարգեւած հայուհու կատարումներից՝ «Էշխեմեդ», Սայաթ Նովա՝
Նիւթը պատրաստեց ՀՀՄՄ գրագիր Շուշան Թումանեանը
Երեւան-Ֆրանկֆուրտ, 17.07.2020թ.
[1] Փառատօների մասին աւելին իմանալու համար կարող էք կարդալ նաեւ յետեւեալ նիւթը՝ http://www.hayzinvor.am/78174.html?fbclid=IwAR2NF6x94jRjIys2irg3gAWOZjrhh9PtImhJ6KQDnGsfuAPCd3Hj87qTXD0